نقش ترسیب کربن در پایداری کشاورزی مناطق خشک و نیمه‌خشک

کد مقاله : 2045-CCSAMR (R2)

نویسندگان

کریم آتش نما *1، چمران طاقتی حسین پور1، بهزاد شیرزادی2 1کارشناس محقق 2کارشناس

چکیده مقاله

ترسیب کربن در خاک یکی از راهبردهای مؤثر برای کاهش تغییرات اقلیمی و بهبود پایداری اکوسیستم‌های کشاورزی، به‌ویژه در مناطق خشک و نیمه‌خشک، به شمار می‌رود. این مقاله مروری با تحلیل یافته‌های پژوهش‌های داخلی و بین‌المللی، پتانسیل ترسیب کربن در خاک‌های این مناطق، راهبردهای مدیریتی مؤثر، چالش‌ها و محدودیت‌های موجود، و فواید جانبی فراتر از کاهش انتشار کربن را بررسی می‌کند. نتایج نشان می‌دهد که با وجود محدودیت‌هایی مانند کمبود بارش، تبخیر بالا و شوری خاک، مدیریت‌های تلفیق‌شده شامل کشت حفاظتی، احیای مراتع، مدیریت بهینه آب و افزودن مواد آلی می‌توانند نقش مهمی در افزایش کربن آلی خاک (تا 500 کیلو کربن در هکتار در سال) ایفا کنند. همچنین ترسیب کربن علاوه بر کاهش CO₂، سبب بهبود ویژگی‌های فیزیکی و زیستی خاک، افزایش بهره‌وری تولید، تقویت تاب‌آوری اکوسیستم و ارتقای امنیت غذایی می‌شود. چالش‌های نهادی، اقتصادی و کمبود زیرساخت‌های پایش (MRV) از موانع اصلی توسعه این رویکرد هستند. با این حال، ادغام راهبردهای فنی و مدیریتی با سیاست‌های حمایتی و مشوق‌های اقتصادی، مسیر پایداری برای توسعه برنامه‌های ترسیب کربن در مناطق خشک فراهم می‌کند.

کلیدواژه ها

ترسیب، کربن، خاک، کشاورزی، خشک و نیمه خشک

وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر، لازم است پوستر در 2 سایت زیر بارگذاری شود. https://ccsamr.greenmeeting.ir** https://ccsamr.areeo.ac.ir/author