طغیان و مدیریت کنترل زنجرک سیب‏ زمینی در همدان
کد مقاله : 1987-CCSAMR (R2)
نویسندگان
روح اله احمدی *1، مزدشت گیتی2، مهدی متقی3
1مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان همدان
2رئیس بخش تحقیقات گیاهپزشکی مرکز تحقیقات همدان
3بخش تحقیقات زراعی باغی مرکز تحقیقات همدان
چکیده مقاله
تغییر اقلیم تاثیرات عمیقی بر زیست‌شناسی، پراکنش و پویایی جمعیت آفات کشاورزی دارد. این تغییر موجب افزایش و طغیان جمعیت بسیاری از آفات مهم بخصوص زنجرک‌ها، شده است. با توجه به اینکه سیب‌زمینی یک از محصولات اصلی زراعی در همدان است، خسارت زنجرک سیب‌زمینی (Empoasca decipiens)، از اهمیت بسیاری برخوردار است. زنجرک با تغذیه از شیره گیاهی باعث نکروز یا برگ‌سوزی در حاشیه برگ شده و عملکرد سیب‌زمینی را کاهش می‌دهد. این زنجرک ناقل عوامل بیماریزای گیاهی مهمی است. بیماریهایی مانند پژمردگی سرارغوانی (Purple top wilt)، جاروی جادوگر (Witches broom)، کوتولگی زرد (Yellow dwarf)، استولبر (Stolbur)، و پارااستولبر (Parastolbur) بوسیله زنجرک‌ها از بوته‌ای به بوته‌ی دیگر سیب‌زمینی منتقل می‌شوند و بطور غیر مستقیم باعث کاهش محصول می‌شوند. در مزارع سیب‌زمینی بذری، اهمیت این آفت بیشتر است زیرا آلوده شدن بوته به ویروس، باعث انتقال آلودگی با بذر در سال آینده می‌شود. برای کنترل و مدیریت جمعیت زنجرک سیب‌زمینی، رعایت تناوب زراعی، مبارزه با علف‌هرز، فاصله‌گذاری از مزارع یونجه، تقویت محصول و کمک به رشد سریع بوته، مصرف به اندازه کود ازته و کاربرد مواد محرک رشد توصیه می‌شود. برای مبارزه شیمیایی سموم دیازینون، متاسیستوکس آر و کنفیدور (ایمیداکلوپراید) توصیه شده است اما از سموم جدید مانند موونتو(اسپیروتترامات) و آپلاود هم طبق گفته تولید‌کننده می‌توان استفاده کرد.
کلیدواژه ها
گرمایش جهانی، خسارت زنجرک سیب زمینی، مدیریت مبارزه تلفیقی، Empoasca decipiens
وضعیت: * پذیرفته شد، پوستر دریافت گردید، در لیست انتشار و صدور گواهی قرار گرفت