| ارزیابی تهدیدات و وضعیت حفاظتی برخی از گونههای نادر و اندمیک در استان اصفهان |
| کد مقاله : 1903-CCSAMR (R1) |
| نویسندگان |
|
آزاده اخوان روفیگر *1، زیبا جم زاد2، عادل جلیلی2 1بخش تحقیقات منابع طبیعی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اصفهان، ایران 2موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران |
| چکیده مقاله |
| استان اصفهان بهعنوان بخشی از ناحیه ایرانی-تورانی، از مهمترین مراکز تنوع گیاهی بهشمار میرود. در این پژوهش، با بهرهگیری از دادههای فلوریستیک و ارزیابی حفاظتی (IUCN)و گزارشهای بومشناختی، وضعیت جمعیت و تهدیدات گونههای نادر منطقه تحلیل شد. تمرکز این پژوهش بر گونههای آلپاین بالاتر از ۲۷۰۰-۳۰۰۰ متر و ارزیابی تأثیر تغییر اقلیم بر پایداری آنهاست. نتایج نشان داد که گونههایی که در ارتفاعات بالای ۳۰۰۰ متر رشد میکنند مانند Astragalus lignipes، Astragalus inexpectatus، Acantholimon hohenackeri با جمعیتهای کوچک بهدلیل وابستگی شدید به شرایط سرمایی و رطوبتی بیشترین آسیبپذیری را در برابر گرمایش جهانی و کاهش بارش نشان میدهند و در صورت تداوم روند تغییر اقلیم، فاقد امکان فرار ارتفاعی بوده و با خطر انقراض محلی مواجه میشوند. فعالیتهای انسانی شامل معدنکاوی، گردشگری، تخریب پوشش گیاهی و چرای مفرط، فشار قابل توجهی بر این گونهها و زیستگاهها وارد کرده است. شرایط سخت و تغییر اقلیم باعث شده که گونههای انحصاری آلپاین بهدلیل دامنه اکولوژیک محدود و خاص بیش از هر گونه دیگری در معرض خطر انقراض باشند. دادههای موجود نشان میدهد که تدوین راهبردهای مشترک میان نهادهای پژوهشی، حفاظتی و گردشگری برای شناسایی نقاط داغ گیاهی، ثبت و پایش جمعیتها و طراحی برنامههای حفاظت، لازمه حفظ ذخایر ژنتیکی گیاهی است. |
| کلیدواژه ها |
| اصفهان، گونه های انحصاری، آلپاین، وضعیت حفاظتی |
| وضعیت: * پذیرفته شد، پوستر دریافت گردید، در لیست انتشار و صدور گواهی قرار گرفت |
