ظرفیت نژادهای بومی برای تولید پایداردر شرایط خشکسالی و تغییرات اقلیمی: مطالعه موردی مقایسه عملکرد گوسفند مغانی با آمیخته‌های رومانف×مغانی
کد مقاله : 1844-CCSAMR (R1)
نویسندگان
محمود صحرائی *1، نادر اسدزاده2، اکبر ابرغانی1، رضا خلخالی ایوریق3
1بخش تحقیقات علوم دامی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اردبیل(مغان)، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اردبیل، ایران
2موسسه تحقیقات علوم دامی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران،
3بخش تحقیقات علوم دامی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اردبیل(مغان)، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اردبیل، ایران.
چکیده مقاله
تغییرات اقلیمی با تشدید تنش‌های محیطی، امنیت غذایی را به‌ویژه در بخش دامپروری تهدید می‌کند. دام‌های بومی به دلیل سازگاری ژنتیکی با شرایط سخت، می‌توانند پایه‌ای ارزشمند برای تولید آمیخته‌هایی باشند که هم مقاومت محیطی بالاتری دارند و هم از توان تولیدی بهتر برخوردارند. در این مطالعه عملکرد بره‌های مغانی خالص با دورگ‌های رومانف×مغانی طی ده سال ارزیابی شد. نتایج نشان داد اگرچه در اغلب صفات وزنی تفاوت معناداری بین نژادها مشاهده نشد، اما نسل دوم دورگ‌ها در وزن شش‌ماهگی رشد بالاتری نشان داد. همچنین در حالت تک‌قلوزایی، وزن تولد دورگ‌ها به‌طور معناداری بیشتر از مغانی بود (P < 0.05)، در حالی‌که این تفاوت در دوقلوها معنی‌دار نبود. این یافته‌ها نشان می‌دهد که تلاقی هدفمند نژادهای بومی مقاوم با نژادهای پربازده می‌تواند راهبردی مؤثر برای بهبود رشد و پایداری تولید در شرایط اقلیمی متغیر باشد.
کلیدواژه ها
تغییرات اقلیمی، نژاد بومی، گوسفند مغانی
وضعیت: * پذیرفته شد، پوستر دریافت گردید، در لیست انتشار و صدور گواهی قرار گرفت