قنات گوهر ریز جوپار نمونه ی سنتی مدیریت پایدارآب در برابر تغییر اقلیم منطقه
کد مقاله : 1733-CCSAMR (R1)
نویسندگان
نجمه حاج سیدعلی خانی *1، مریم رضائی2، جواد درینی2
1محقق بخش تحقیقات حفاظت خاک و آبخیزداری، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمان، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، کرمان
2محقیق بخش تحقیقات حفاظت خاک و آبخیزداری، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمان، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، کرمان
چکیده مقاله
با توجه به نوع اقلیم استان کرمان، یکی از راههای استحصال و نگهداری آب در زمانهای گذشته حفر قنات بوده. قنات، مجموعه‌ای شامل چندین چاه و یک تونل زیرزمینی است که آب را از مادر چاه به مظهر قنات منتقل می‌کند. قنات گوهرریزجوپار از جمله قنات‌های ایرانی ثبت‌شده به‌عنوان میراث جهانی است. یکی از بی‌نظیرترین قنات‌های ایران که بدلیل فاصله کم بین دامنه تند کوه جوپار و مخروطه‌افکنه جوپار که شهر کنونی جوپار و باغ‌هایش روی آن احداث شده، باعث شده است تا طراحان و مهندسان این قنات برای استحصال حداکثر آب و افزایش دبی، به‌جای یک مادرچاه، شش مادرچاه در فواصل مختلف در دامنه کوه جوپار حفر کنند که در نهایت به ‌رشته قنات اصلی متصل می شوند. قنات گوهر ریز در حال حاضر، یکی از فعال‌ترین قنات‌های جوپاراست که بیش از 750 سال قدمت دارد.و همچنان اصلی ترین منبع آب کشاورزی این منطقه است که میتواند الگویی مناسب برای علم نوین استحصال و نگهداری منابع آبی باشد
کلیدواژه ها
استحصال آب، تغییر اقلیم، روش سنتی، جوپار، قنات گوهر ریز، کرمان،
وضعیت: * پذیرفته شد، پوستر دریافت گردید، در لیست انتشار و صدور گواهی قرار گرفت