| مدیریت پایدار بیابانها با تکیه بر دانش بومی در عصر تغییرات اقلیمی دراستان سمنان |
| کد مقاله : 1666-CCSAMR |
| نویسندگان |
|
معصومه پازکی *1، سیدجعفر سیداخلاقی2، محدثه حیدری بالادهی3 1استادیار پژوهشی بخش تحقیقات اقتصادی - اجتماعی و ترویج کشاورزی، مرکز تحققیات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان سمنان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، سمنان، ایران 2استادیار پژوهشی بخش تحقیقات بیابان، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران 3پژوهشگر، بخش تحقیقات علوم دامی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی استان سمنان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، سمنان، ایران |
| چکیده مقاله |
| این مطالعه به بررسی مدیریت پایدار بیابانها با تکیه بر دانش بومی در مواجهه با تغییرات اقلیمی میپردازد. هدف پژوهش شناسایی نقاط قوت، ضعف، فرصتها و تهدیدهای موجود (SWOT) و اولویتبندی راهبردهای سازگاری و مدیریت پایدار با استفاده از مدل QSPM است. یافتهها نشان میدهد که دانش بومی، بهویژه تجربههای سنتی کشاورزی، چرای دام و بهرهبرداری از منابع آبی، بهعنوان نقاط قوت و ظرفیتهای بالقوه برای تابآوری اقلیمی مناطق بیابانی عمل میکند. در مقابل، محدودیتهای زیرساختی، کاهش منابع آب و تهدیدات ناشی از تغییرات اقلیمی و فشار انسانی، بهعنوان چالشهای اساسی شناسایی شدند. با استفاده از مدل QSPM، راهبردهای سازگار با اولویتبندی مشخص گردید که شامل: تقویت انتقال دانش بومی، توسعه طرحهای مدیریت مشارکتی منابع طبیعی، و ارتقای تابآوری زیستمحیطی و اجتماعی میشود. نتایج مطالعه میتواند به تصمیمگیرندگان و برنامهریزان کمک کند تا راهبردهای عملیاتی برای حفاظت و بهرهبرداری پایدار از بیابانها در عصر تغییرات اقلیمی طراحی و اجرا کنند. |
| کلیدواژه ها |
| تابآوری اقلیمی، مدیریت مشارکتی، راهبردهای سازگاری، مدیریت زیستمحیطی، تصمیمگیری راهبردی |
| وضعیت: * پذیرفته شد، پوستر دریافت گردید، در لیست انتشار و صدور گواهی قرار گرفت |
