سازگاری به تغییر اقلیم درکاملینا (Camelina sativa) با مهندسی ژنتیک
کد مقاله : 1631-CCSAMR
نویسندگان
پریسا جنوبی *1، زهره شیرخانی2، کریمه فقهی2
1تهران- خیابان دکتر مفتح- دانشگاه خوارزمی- دانشکده علوم زیستی
2دانشگاه خوارزمی، دانشکده علوم زیستی
چکیده مقاله
خشکسالی‎های اخیر ناشی از تغییر اقلیم یکی از مهم‌ترین چالش‌های کنونی کشاورزی جهانی است که امنیت غذایی و پایداری تولید را تهدید می‌کند. یکی از راهکارهای مؤثر برای مقابله با این بحران‌ها، توسعه‌ی گیاهان مقاوم به خشکی از طریق مهندسی ژنتیک است. این پژوهش با هدف افزایش مقاومت به تنش خشکی در گیاه کاملینا ساتیوا از طریق انتقال ژن بتائین آلدهید دهیدروژناز (BADH) انجام شد. برای بهینه‌سازی باززایی گیاه، سه نوع جداکشت شامل هیپوکوتیل، کوتیلدون و برگ در ترکیبات مختلف هورمون‌های بنزیل آدنین (BA) و کینتین (Kin) کشت شدند. بهترین درصد باززایی در تیمارهای BA3+Kin2 برای کوتیلدون (۴۰%)، هیپوکوتیل در BA2+Kin2 (67%/61) و برگ در همان تیمار (67/41 %) به‌دست آمد. انتقال ژن با اگروباکتریوم تومیفاسینس سویه LBA4404 حاوی پلاسمید حامل ژن BADH انجام شد و صحت حضور تراژن با واکنش PCR تأیید گردید. بیشترین درصد تراریختی مربوط به جداکشت هیپوکوتیل (67/26٪) بود. گیاهان تراریخت تحمل بالاتری نسبت به شاهد در فشار اسمزی ۷- بار داشتند و در شرایط تنش خشک شادابی و رشد بیشتری نشان دادند. یافته‌ها نشان می‌دهد که دست‌ورزی ژنتیکی با ژن BADH می‌تواند ابزاری مؤثر برای بهبود مقاومت گیاهان در برابر خشکسالی ناشی از تغییر اقلیم باشد.
کلیدواژه ها
اگروباکتریوم تومیفاسینس، بتائین آلدهید دهیدروژناز، گلایسین بتائین، فشار اسمزی
وضعیت: * پذیرفته شد، پوستر دریافت گردید، در لیست انتشار و صدور گواهی قرار گرفت