| شاخه زایی درونشیشهای ارقام انار: راهبردی برای حفظ ژرمپلاسم بومی در مواجهه با چالشهای تغییر اقلیم |
| کد مقاله : 1593-CCSAMR (R1) |
| نویسندگان |
|
علیرضا قادری1، اعظم جعفری *2، مصطفی شیرمردی1، محمدرضا وظیفه شناس3 1گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اردکان، اردکان، ایران 2عضو هیات علمی دانشگاه اردکان 3سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، یزد، ایران |
| چکیده مقاله |
| انار (Punica granatum L.) یک میوه با اهمیت غذایی و اقتصادی بالا است. توسعه پروتکلهای کارآمد تکثیر درونشیشهای برای حفظ ژرمپلاسم بومی و تکثیر انبوه ارقام تجاری ضروری است. در این مطالعه، شاخهزایی سه رقم انار—گلتفتی و راور (بومی) و واندرفول (تجاری)—در محیط پایه MS با غلظتهای مختلف 6-بنزیلآمینوپورین (BA) و ترکیب با اسید جیبرلیک (GA₃) بررسی شد. نتایج نشان داد که بیشترین شاخهزایی در محیط MS با 1.5 mg L⁻¹ BA حاصل شد. رقم گلتفتی بیشترین طول شاخه و فاصله بینگرهها، راور بیشترین تعداد شاخه و برگ، و واندرفول طول شاخهای مشابه گلتفتی نشان داد. استفاده از 1.5 و 2.5 mg L⁻¹ BA تعداد شاخهها را به ترتیب ۱۳۹٪ و ۱۱۳٪ نسبت به شاهد افزایش داد. همچنین، ترکیب GA₃ با BA باعث افزایش فاصله میانگرهها تا ۱۱۰٪ شد. این نتایج نشاندهنده پاسخهای رقممحور و ارائه پروتکل بهینه برای شاخهزایی انار است و اهمیت حفظ ژرمپلاسم بومی را در مواجهه با چالشهای ناشی از تغییر اقلیم، به ویژه کاهش تنوع ژنتیکی و آسیبپذیری ارقام در شرایط محیطی استرسزا، برجسته میکند. |
| کلیدواژه ها |
| تاثیر رقم، تکثیر درونشیشهای، تنظیمکنندههای رشد گیاه، انار، شاخهزایی |
| وضعیت: * پذیرفته شد، پوستر دریافت گردید، در لیست انتشار و صدور گواهی قرار گرفت |
