تجربه کاربردی باغ گیاه‌شناسی ملی ایران برای منظرسازی و طراحی فضاهای سبز شهری با گونه‌های غیرمثمر مقاوم به خشکی
کد مقاله : 1567-CCSAMR
نویسندگان
پریسا پناهی *1، مریم حسنی نژاد2، زهرا نوغانی3، مائده فدایی خجسته4
1عضو هیئت علمی موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور
2محقق باغ گیاه شناسی
3محقق باغ گیاه شناسی ملی ایران
4محقق بخش تحقیقات گیاهشناسی
چکیده مقاله
در یک دهه گذشته تأکید زیادی بر استفاده از گیاهان بومی و سازگار با شرایط منطقه و به‌کارگیری روش‌های آبیاری بهینه با هدف صرفه‌جویی در آب شده است. از آنجاکه از یک‌سو ایران در کمربند خشک کره زمین قرار گرفته و از سوی دیگر عواملی مانند تغییر اقلیم و گرم‌شدن کره زمین و خشکسالی‌های دهه گذشته فشار مضاعفی بر بوم‌سازگان‌ها وارد آورده است، کاشت گیاهان سازگار با شرایط اقلیمی و مقاوم به کمبود آب در فضاهای سبز شهری باید مورد توجه قرار گیرد. انتخاب گیاهان مناسب مقاوم به کم‌آبی به-هنگام منظرسازی و طراحی فضاهای سبز شهری مسئله مهمی است که امروزه اساس کار دست‌اندرکاران طراحی فضای سبز است. باغ گیاه‌شناسی ملی ایران با هدف حفظ ذخایر ژنتیکی ارزشمند طی حدود شصت سال گذشته توانسته گیاهان بومی و غیربومی سازگار با شرایط آب و هوایی تهران را کشت کند. این باغ با درنظر گرفتن دو معیار کشت گیاهان بومی مقاوم به کم‌آبی و دارا بودن منظر در فصول مختلف سال توانسته است به یکی از بزرگ‌ترین رسالت‌های خویش دست یابد. در این تحقیق با معرفی تعدادی از درختان و درختچه‌های مقاوم به خشکی مناسب برای کاشت در فضاهای سبز شهری مناطق خشک و نیمه‌خشک، قدمی در راستای مدیریت مصرف آب برداشته شده است.
کلیدواژه ها
اقلیم، بومی، فضای سبز، کم‌آبی، منظرسازی
وضعیت: * پذیرفته شد، پوستر دریافت گردید، در لیست انتشار و صدور گواهی قرار گرفت