پویایی اقلیم ایران و پیامدهای آن بر منابع طبیعی
کد مقاله : 1513-CCSAMR
نویسندگان
سوسن براتی *1، بهزاد رایگانی2
1پژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداری، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
2پژوهشکده محیط زیست و توسعه پایدار ، سازمان حفاظت محیط زیست، تهران، ایران
چکیده مقاله
تغییر اقلیم در ایران طی دهه‌های اخیر با افزایش دما، کاهش بارش مؤثر، افت آب معادل برف و تشدید خشکسالی‌ها همراه بوده است. تحلیل داده‌های TerraClimate در دوره 1958–2021 نشان داد که نواحی شمال‌غرب، غرب، زاگرس و شمال‌شرق بیشترین شدت تغییرات را تجربه کرده‌اند؛ به‌گونه‌ای که افزایش دما در برخی مناطق به بیش از ۲ تا ۳ درجه سلسیوس و کاهش بارش به بیش از ۱۰۰ میلی‌متر رسیده است. این روندها موجب افزایش کمبود آب اقلیمی، کاهش رواناب و افت پوشش گیاهی طبیعی شده‌اند. پیش‌بینی‌های مدل‌های CMIP6 برای دوره 2021–2040 نیز تداوم همین الگوی گرم‌تر و خشک‌تر شدن را نشان می‌دهد و بیانگر افزایش ریسک اکولوژیک در پهنه‌های حساس کشور است. ادغام شاخص‌های تاریخی و آینده نشان داد که غرب، شمال‌غرب و زاگرس کانون‌های پایدار تغییر اقلیم هستند. این نتایج بر ضرورت برنامه‌ریزی سازگارانه و توسعه سامانه‌های پایش اقلیمی برای حفظ پایداری منابع طبیعی تأکید دارد.
کلیدواژه ها
تغییر اقلیم، پویایی اقلیم، خشکسالی، CMIP6، منابع طبیعی
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر، لازم است پوستر در 2 سایت زیر بارگذاری شود. https://ccsamr.greenmeeting.ir** https://ccsamr.areeo.ac.ir/author