تغییر اقلیم به عنوان یک محرک کلیدی در ایجاد کانون‌های نوظهور بیماری آناپلاسموز گاوی در ایران
کد مقاله : 1322-CCSAMR (R1)
نویسندگان
وحید نعمان *
سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی
چکیده مقاله
تغییرات اقلیمی جهانی به عنوان یک عامل تهدیدکننده نوظهور در اپیدمیولوژی بیماری‌های دامی به ویژه بیماری‌های منتقله از طریق بندپایان شناخته می‌شود. آناپلاسموز گاوی، ناشی از باکتری Anaplasma marginale، یکی از مهم‌ترین این بیماری‌ها در ایران است. این مقاله با استفاده از داده‌های یک مطالعه مقطعی-تحلیلی گسترده در ایران، به بررسی تأثیر پارامترهای اقلیمی بر الگوی مکانی-زمانی و تشکیل کانون‌های این بیماری می‌پردازد. جامعه آماری شامل گله‌های گاو در چهار منطقه اقلیمی اصلی ایران (منطقه خزری: استانهای گیلان مازندران و گلستان، منطقه مرکزی: استانهای سمنان و اصفهان، منطقه زاگرس: استانهای: لرستان، کردستان و آذربایجان غربی و منطقه خلیج فارس: استان خوزستان) بود. نمونه‌های خون از ۱۹۵۲ رأس گاو به ظاهر سالم از ۳۲۰ گاوداری جمع‌آوری شد. تشخیص مولکولی A. marginale با استفاده از روش nested-PCR و با استفاده از آغازگرهای اختصاصی ژن msp4 انجام گرفت. یافته‌ها نشان می‌دهد که تغییرات اقلیمی از طریق تأثیر بر پراکنش، تراکم و چرخه زندگی ناقلین اصلی بیماری (کنه‌ها)، نقش تعیین‌کننده‌ای در ایجاد کانون‌های پرریسک در مناطق گرم و مرطوب (مانند خلیج فارس) و نیمه‌بیابانی (مانند سمنان) دارد. به طوری که شیوع بیماری در این مناطق به ترتیب ۴۴ درصد و ۲/۴۴ درصد بود که به طور معنی‌داری بالاتر از مناطق معتدل خزری (۵/۱۰ درصد) گزارش شد. این مطالعه نتیجه می‌گیرد که ادغام «مدیریت اقلیم-محور» در برنامه‌های ملی کنترل آناپلاسموز، از طریق پایش و پیش‌بینی‌های اقلیمی، برای مقابله مؤثر با این تهدید فزاینده ضروری است.
کلیدواژه ها
تغییر اقلیم، آناپلاسموز گاوی، Anaplasma marginale، کانون بیماری، اپیدمیولوژی
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر، لازم است پوستر در 2 سایت زیر بارگذاری شود. https://ccsamr.greenmeeting.ir** https://ccsamr.areeo.ac.ir/author