| نقش کشاورزی حفاظتی در کاهش انتشار گازهای گلخانهای و مخاطرات زیستمحیطی |
| کد مقاله : 1219-CCSAMR (R2) |
| نویسندگان |
|
زین العابدین امیدمهر * عضو هیات علمی |
| چکیده مقاله |
| این مطالعه به منظور بررسی نقش کشاورزی حفاظتی در کاهش پتانسیل گرمایش جهانی ناشی از انتشار گازهای گلخانهای و تغییر اقلیم در تولید گندم دیم در منطقه کالپوش شهرستان میامی انجام شد. اطلاعات لازم در مورد سه روش خاکورزی رایج، کمخاکورزی و بیخاکورزی از طریق مصاحبه حضوری و تکمیل پرسشنامه تهیه شد. پس از جمعآوری اطلاعات، پارامترهای مربوط به انرژی و پتانسیل گرمایش جهانی ناشی از انتشار گازهای گلخانهای بر مبنای معادل دی اکسیدکربن محاسبه گردید. نتایج نشان داد که بیشترین و کمترین مقدار پتانسیل گرمایش جهانی به ترتیب 1831 و 1441 کیلوگرم معادل دی اکسید کربن در هکتار مربوط به خاکورزی رایج و بیخاکورزی بود. در خاکورزی رایج، پتانسیل گرمایش جهانی حاصل از مصرف سوخت بیشترین مقدار تولید گازهای گلخانهای (3/43 درصد) را به خود اختصاص داد. در روشهای حفاظتی (کمخاکورزی و بیخاکورزی)، پتانسیل گرمایش جهانی حاصل از مصرف کود نیتروژن بیشترین مقدار تولید گازهای گلخانهای به ترتیب 5/42 و 3/47 درصد را به خود اختصاص داد. با توجه به نتایج ، مدیریت عملیات زراعی با حذف عملیات اضافی (کاهش مصرف سوخت) و مدیریت مصرف کود نیتروژن، به منظور کاهش تولیدگازهای گلخانهای و مخاطرات تغییرات اقلیم و پیامدهای سوء بر محیطزیست و پایداری تولید محصولات کشاورزی توصیه شد. |
| کلیدواژه ها |
| آلودگی زیستمحیطی، بیخاکورزی، خاکورزی حفاظتی، دی اکسید کربن |
| وضعیت: * پذیرفته شد، پوستر دریافت گردید، در لیست انتشار و صدور گواهی قرار گرفت |
