ضرورت احیاء بند سارها بعنوان دانش بومی زراعت سیلابی برای کاهش اثرات تغییر اقلیم
کد مقاله : 1208-CCSAMR
نویسندگان
علی اکبر عباسی *1، علیرضا اسلامی2، علی باقریان کلات3
1عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی
2عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات و آموزش خراسان رضوی
3مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی
چکیده مقاله
استفاده از سیلاب‌های بهاری و زمستانی برای آبیاری و ذخیره رطوبت با استفاده از دانش بومی در اکثر نقاط ایران متداول است. لیکن در بند سارهای خراسان، تولید محصولات کشاورزی به آبیاری سیلابی اتکا دارد. مشاهدات صحرایی نشان داده است که در برخی از موارد بندسارها دچار تخریب شده و کارایی خود را از دست داده است. با بررسی تعدادی از بند سارهای واقع در خراسان رضوی و خراسان جنوبی، مشخص شد از جنبه‌های فنی مشکلاتی نظیر مستحکم نبودن سازه‌های آبگیری و خاک‌ریزها، سازه‌های تخلیه آب مازاد و مسائل مربوط به نگهداری وجود دارد. برای رفع نقایص احتمالی و ترویج و گسترش این شیوه پیشنهاد طراحی و اجرای مناسب دهانه آبگیر به‌منظور کنترل میزان آب ورودی به بند سار، اجرای خاک‌ریزها بر روی خطوط تراز و ایجاد کوبیدگی و تراکم مناسب، طراحی و اجرای سازه‌های تخلیه آب مازاد از بند سارها و برنامه‌ریزی بازدیدهای دوره‌ای و مرمت‌های لازم ارائه شد.
کلیدواژه ها
بند سار، آبیاری سیلابی، بهینه‌سازی، مسائل فنی
وضعیت: * پذیرفته شد، پوستر دریافت گردید، در لیست انتشار و صدور گواهی قرار گرفت