کاهش اثرات تغییر اقلیم و پایداری تولید با مدیریت منابع آب و خاک شور (مطالعه موردی- مناطق قوم تپه آذربایجان‌شرقی و منطقه مرتاضیه استان یزد)
کد مقاله : 1150-CCSAMR
نویسندگان
حسین بیرامی *1، حسین پرویزی1، علی مؤمن پور1، علیرضا توسلی2، رضا حسن پور2، رحمان باریده2
1مرکز ملی تحقیقات شوری، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، یزد، ایران
2بخش تحقیقات خاک و آب، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان‌شرقی، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، تبریز، ایران
چکیده مقاله
تغییر اقلیم یکی از مهم‌ترین عوامل تهدیدکننده پایداری منابع خاک و آب در مناطق خشک و نیمه‌خشک جهان به شمار می‌رود. افزایش دما، تغییر الگوی بارش، و افزایش تبخیر منجر به تشدید فرآیند تجمع نمک در خاک و گسترش پدیده شوری می‌شوند. این تغییرات علاوه بر کاهش حاصلخیزی و تغییر در ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی خاک، بر عملکرد محصولات کشاورزی نیز اثر منفی دارند. در این پژوهش اثر دو نوع مدیریت در شرایط آبیاری با آب دارای شوری متفاوت (غیر شور و شور) بر میزان شوری خاک در بلندمدت و در شرایط تغییر اقلیم مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج بررسی نشان‌دهنده این بود که آبیاری با آب غیر شور (حدود 5/1 دسی زیمنس بر متر) به دلیل تغییرات اقلیمی و مدیریت نامناسب شوری خاک از حدود 5/4 دسی زیمنس بر متر به حدود 45 دسی زیمنس بر متر در طول 20 سال رسیده بود و امکان کشت و تولید محصول وجود نداشت. در مقابل در شرایط آبیاری با آب شور 11 تا 16 دسی زیمنس بر متر و مدیریت مناسب، شوری خاک کنترل شده و پایداری تولید محصول پسته در این شرایط وجود داشت.
کلیدواژه ها
تغییر اقلیم، پایداری تولید، شوری، مدیریت آبیاری
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر، لازم است پوستر در 2 سایت زیر بارگذاری شود. https://ccsamr.greenmeeting.ir** https://ccsamr.areeo.ac.ir/author