| کشاورزی احیاکننده سازوکاری موثر در مقابله با تغییرات اقلیمی |
| کد مقاله : 1116-CCSAMR |
| نویسندگان |
|
سید عباس میرجلیلی * مرکز آموزش عالی امام خمینی (ره)، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی |
| چکیده مقاله |
| بررسی و مطالعه تجربیات سایر کشورها در خصوص تغییر اقلیم نتایج جالبی را به دنبال دارد. کاوش مستندات علمی برای یافتن راه حلهای موجود و تجربه شده، یک شیوه علمی در نقد و بومیسازی یک دانش است. این تحقیق با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و استنتاج تحلیلی در موضوع سازوکارهای مقابله با تغییر اقلیم انجام شده است. مستندات علمی نشانگر این است که فعالیتهای انسانی، به ویژه انتشار گازهای گلخانهای، عامل اصلی تغییرات اقلیمی هستند و رویکرد کشاورزی پایدار امروزه به کشاورزی احیاکننده تغییر یافته است. اصول پنج گانه کشاورزی احیاکننده که شامل کاهش مصرف مواد شیمیایی و خاکورزی، استفاده از گیاهان پوششی، تقویت چراگاههای مشجر، حمایت از دام و گیاهان چندساله است، توأم با بومی سازی و انطباق با شرایط اقتصادی و اجتماعی کشور میتواند در کاهش اثرات ناشی از تغییر اقلیم موثر باشد. این مقاله با بررسی و معرفی جنبههای مختلف کشاورزی احیاکننده، بیان میکند که بهبود سلامت خاک، تنوع زیستی و تابآوری اکوسیستم و در عین حال افزایش ترسیب کربن و حفظ آب از پیامدهای این شیوه است. همچنین تأثیر اجتماعی-اکولوژیکی آن شامل تقویت شیوههای کشاورزی پایدارتر و تابآورتر، حمایت از جامعه روستایی و کاهش اثرات تغییرات اقلیمی است. |
| کلیدواژه ها |
| تابآوری، ترسیب کربن، کشاورزی پایدار، گازهای گلخانهای |
| وضعیت: * پذیرفته شد، پوستر دریافت گردید، در لیست انتشار و صدور گواهی قرار گرفت |
