| احیا و توسعه جنگل در استان کردستان و ضرورت توجه کاشت بر اساس پارامترهای اقلیمی |
| کد مقاله : 1112-CCSAMR |
| نویسندگان |
|
مازیار حیدری *1، سامان ملکی2، شیدا خسروی2 1استادیار پژوهش، بخش تحقیقات جنگلها و مراتع، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کردستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، سنندج، ایران 2پژوهشگر، بخش تحقیقات جنگلها و مراتع، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کردستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، سنندج، ایران |
| چکیده مقاله |
| با توجه به وابستگی اقتصادی و معیشتی جوامع محلی به جنگلهای زاگرس و تغییر سطح این جنگلها در دو دهه اخیر، احیاء و توسعه این جنگلها ضرورت دارد و لازم است بر اساس عملکرد اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری کردستان، برای احیاء و توسعه جنگل برنامهریزی شود. در این پژوهش عملکرد کمی توسعه جنگل در یک دوره دهساله، توسط اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری کردستان بررسی و ارزیابی شد. همچنین عملکرد این اداره از نظر نوع و شیوه جنگلکاری نیز ارزیابی شد. یافتههای پژوهش نشان داد که در یک دوره دهساله (1402-1393) بیشترین جنگلکاریهای با توسعه جنگل با نهال و غنیسازی جنگل با بذر در سطوح 4164 و 3230 هکتار اجرا شده است و به ترتیب 28 و 21 درصد از کل جنگلکاریهای دوره مذکور را شامل شده است. از طرفی استفاده از چالههای کاشت با ابعاد 70×70×70 سانتیمتر و بیشتر از آن و استفاده از سامانههای سطوح آبگیر سبب افزایش استقرار نهالها میشود. ابعاد چاله بیشتر بر استقرار نهال تأثیر مثبت دارد و در بذرکاری در پشته چالههای کاشت، ابعاد چاله تأثیر کمتری دارد. بر اساس بررسی جنگلکاریهای اجراشده در چند سال اخیر در شهرستانهای مریوان، سروآباد و سنندج (در استان کردستان)، استفاده از گونههای پیشاهنگ مانند بادام، سماق، سنجد، تایله و دیگر گونههای با نیاز آبی کم (با استفاده از بذرکاری) و توجه به میانگین بارندگی منطقه (تراکم کاشت 400-300 نهال در هکتار) سبب افزایش ضریب استقرار جنگلکاری و بذرکاری شده است. |
| کلیدواژه ها |
| احیا و توسعه جنگل، سامانههای سطوح آبگیر، شیوه جنگلکاری، تراکم کاشت، ابعاد چاله |
| وضعیت: * پذیرفته شد، پوستر دریافت گردید، در لیست انتشار و صدور گواهی قرار گرفت |
