مدل مفهومی احیای مراتع خشک ایران با استفاده از گیاهان دارویی بومی مقاوم به خشکی (مطالعه موردی: استان همدان)
کد مقاله : 1104-CCSAMR
نویسندگان
فاطمه سلیمی *
کارشناس بخش تحقیقات منابع طبیعی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی همدان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، همدان، ایران.
چکیده مقاله
تغییرات اقلیمی و کاهش منابع آبی در دهه‌های اخیر، پایداری اکولوژیکی مراتع خشک ایران را به‌شدت تهدید کرده است. استفاده از گیاهان دارویی بومی مقاوم به خشکی شامل آویشن (Thymus spp.)، انواع گون (Astragalus spp.)، رازیانه (Foeniculum vulgare)، زیره(Cuminum cyminum) و اسطوخودوس (Lavandula angustifolia)می‌تواند رویکردی پایدار برای احیای این زیست‌بوم‌های شکننده فراهم سازد. در این پژوهش، مدل مفهومی احیای مراتع استان همدان بر پایه تحلیل ویژگی‌های اکولوژیک و فیزیولوژیک این گونه‌ها طراحی گردید. مدل ارائه‌شده شامل سه محور کلیدی است: انتخاب و کاشت گونه‌های بومی سازگار با اقلیم خشک و نیمه‌خشک، مدیریت تلفیقی منابع خاک و آب برای بهبود کارایی مصرف رطوبت و کاهش فرسایش، و بهره‌گیری از دانش بومی جوامع محلی در استقرار و بهره‌برداری پایدار از گیاهان دارویی. نتایج تحلیل نشان می‌دهد که استفاده از این گونه‌ها می‌تواند موجب افزایش پوشش گیاهی، تثبیت خاک، ارتقای تنوع زیستی و بهبود معیشت جوامع محلی شود. در مجموع، مدل ارائه‌شده راهبردی تلفیقی برای افزایش تاب‌آوری اکوسیستم‌های مرتعی در برابر خشکی و تغییر اقلیم ارائه می‌دهد.
کلیدواژه ها
احیای مراتع، گیاهان دارویی، خشکی، همدان، پایداری اکولوژیک
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر، لازم است پوستر در 2 سایت زیر بارگذاری شود. https://ccsamr.greenmeeting.ir** https://ccsamr.areeo.ac.ir/author