| کاربرد جلبک سبز بومی بهعنوان پوشش زیستی محافظ خاک در مناطق بیابانی |
| کد مقاله : 1098-CCSAMR |
| نویسندگان |
| عاطفه اعتمادی خواه * |
| چکیده مقاله |
| فرسایش سطحی در نواحی بیابانی عامل مهم کاهش کارایی خاک و پیشرفت بیابانزایی است. جلبکهای سبز میتوانند با تشکیل بیوفیلم و بیوکراست، پایداری سطحی، تجمع مواد آلی و توانایی نگهداری آب را افزایش دهند. در این پژوهش، جلبک سبز بومی از جنسChlorella از خاک بیابانی جداسازی و پس از خالصسازی، بهصورت مایه تلقیح روی سطح خاک اسپری شد تا اثر آن بر ایجاد پوشش زیستی (بیوکراست) و حفاظت خاک در برابر فرسایش مورد بررسی قرار گیرد. نتایج اولیه نشان داد که تلقیح جلبکی منجر به تشکیل لایهای نازک ولی پایدار در سطح خاک گردید که از حرکت ذرات در اثر باد و آب جلوگیری میکند. این یافته مؤید پتانسیل بالای استفاده از میکروجلبکهای بومی برای تثبیت سطحی خاک در مناطق خشک میباشد. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که جلبکهای سبز بومی ایران با توانایی بالای سازگاری در شرایط بیابانی، از طریق تشکیل بیوکراستهای مقاوم، نقشی اساسی در حفاظت و پایداری خاک ایفا میکنند. تلقیح این جلبکها در خاکهای بیپوشش، میتواند روشی طبیعی و کمهزینه برای کنترل فرسایش و بهبود ساختار خاک در مناطق خشک و بیابانی باشد. |
| کلیدواژه ها |
| جلبک سبز، بیوکراست، حفاظت خاک، بیابان زدایی |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر، لازم است پوستر در 2 سایت زیر بارگذاری شود. https://ccsamr.greenmeeting.ir** https://ccsamr.areeo.ac.ir/author |
