| پیامد های تغییر اقلیم بر ذخایر ژنتیکی دام |
| کد مقاله : 1062-CCSAMR (R1) |
| نویسندگان |
|
سعید اسماعیل خانیان *1، محمد جعفرآقایی2 1عضو هییت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی اصفهان 2عضو هیئت علمی |
| چکیده مقاله |
| در این مقاله به بررسی رابطه دوسویه دامداری و تغییرات اقلیمی پرداخته می شود و تأکید میکند که افزایش دما، کاهش بارش و تنشهای حرارتی، تنوع ژنتیکی دام را تهدید کرده و امنیت غذایی را به خطر میاندازد. تغییر اقلیم با کاهش جمعیتهای دامی، اختلال در جریان ژن و جابهجایی نژادها، منجر به از دست رفتن تنوع ژنتیکی میشود. حفظ این تنوع، کلیدی برای تابآوری دام در برابر شرایط نامساعد است، زیرا نژادهای بومی ویژگیهای مقاومتی متنوعی دارند. در جوامع عشایری ایران، اثرات شامل کاهش بهرهوری (افت تولید شیر و گوشت تا ( ۲۵٪)، استرس حرارتی، کاهش باروری تا ۳۰٪ و افزایش بیان ژن (HSP70)، شیوع بیماریها (۴۰٪) افزایش انگلها در خشکسالی و اختلال در الگوی کوچ (تأخیر ۱۰-۱۵) روزه به ییلاق است. این تغییرات، درآمد عشایر را کاهش داده و وابستگی به کمکهای دولتی را افزایش میدهد. راهکارهای سازگاری شامل مدیریت منابع آب و مرتع (سدهای زیرزمینی)، ترویج دامهای بومی، خدمات دامپزشکی محلی، سامانههای هشدار هواشناسی و مشارکت جامعهمحور است. مشارکت محلی در فارس و خراسان جنوبی، تخریب مرتع را ۲۵٪ کاهش داده و انسجام اجتماعی را تقویت کرده است. ارزیابی تابآوری دامی با شاخصهای زیستی (بقای دام در خشکسالی)، اقتصادی (منابع درآمد متنوع)، اجتماعی (اعتماد محلی) و ترکیبی (۱.۷) برابر تابآوری بالاتر در خانوارهای مشارکتی پیشنهاد میشود. مقاله بر رویکردهای یکپارچه برای پایداری اکوسیستم و معیشت عشایری تأکید دارد. |
| کلیدواژه ها |
| تغییر اقلیم، عشایر، دامداری، امنیت غذایی |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر، لازم است پوستر در 2 سایت زیر بارگذاری شود. https://ccsamr.greenmeeting.ir** https://ccsamr.areeo.ac.ir/author |
