| مدلسازی الگوی آموزش محیط زیستی مبتنی بر درک تغییرات اقلیمی: یک مطالعه شبه آزمایشی در میان دانشجویان دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران |
| کد مقاله : 1046-CCSAMR (R1) |
| نویسندگان |
|
مریم گلباز *1، احمد رضوانفر2، علی مومن پور3 1دانشجوی سابق دکتری گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران، کرج، ایران. 2استاد گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران، کرج، ایران. 3استادیار مرکز ملی تحقیقات شوری، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، یزد، ایران |
| چکیده مقاله |
| هدف این پژوهش، بررسی اثربخسی مداخله آموزشی (کارگاه) بر روابط بین دانش، درک تغییرات اقلیمی، دانش، نگرش و رفتار مسئولانه محیط زیستی در میان دانشجویان دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران بود. این مطالعه به روش شبه آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل انجام شد در میان 97 نفر انجام شد. شرکتکنندگان به سه گروه تقسیم شدند: گروه کنترل (بدون مداخله)، گروه آزمایشی قبل از تیمار و گروه آزمایشی بعد از تیمار دادهها با استفاده از روش مدلسازی معادلات ساختاری (SEM) با برآوردگر لوهمولر و روش بوتاسترپینگ برای تحلیل مسیر مورد بررسی قرار گرفتند. یافتهها نشان داد که در گروههای کنترل و آزمایشی قبل از تیمار، تنها رابطه «سطح دانش» بر «درک تغییرات اقلیمی» معنیدار بود. در مقابل، در گروه آزمایشی پس از تیمار، علاوه بر رابطه مذکور، روابط «درک تغییرات اقلیمی بر رفتار مسئولانه» و بهطور ویژه «نگرش بر رفتار مسئولانه» به طور معنیداری تقویت و مثبت شد. مقایسه آماری ضرایب مسیر با استفاده از آزمون t تأیید کرد که تغییرات مشاهشده در مسیر «نگرش بر رفتار مسئولانه» مستقیماً ناشی از مداخله آموزشی بوده است. این نتایج بر این نکته کلیدی تأکید دارد که اثربخشی برنامههای آموزشی محیط زیست، بیش از آنکه متکی بر انتقال صرف دانش باشد، بر پایه تحول و تقویت نگرشهای افراد استوار است. در نتیجه، سیاستگذاری و طراحی دورههای آموزشی میبایست بر جنبههای نگرشی و ایجاد دغدغهمندی محیط زیستی متمرکز گردد. |
| کلیدواژه ها |
| مداخله آموزشی، درک تغییرات اقلیمی، آموزش محیط زیستی، رفتار مسئولانه محیط زیستی |
| وضعیت: * پذیرفته شد، پوستر دریافت گردید، در لیست انتشار و صدور گواهی قرار گرفت |
