پتانسیل گیاهان دارویی متحمل به شوری و خشکی در احیای اراضی کم‌بازده و ارتقای بهره‌وری آب
کد مقاله : 1036-CCSAMR (R1)
نویسندگان
زهره امامی بیستگانی *1، محمد حسین لباسچی2
1مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان
2موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور
چکیده مقاله
بحران آب، شوری و خشکی خاک از مهم‌ترین چالش‌های قرن حاضر در کشاورزی ایران و جهان محسوب می‌شوند. تغییرات اقلیمی، افزایش دما، کاهش بارندگی و سطح آب‌های زیرزمینی موجب شده است که تولید محصولات کشاورزی به‌ویژه در مناطق خشک و دیم با کاهش عملکرد و بهره‌وری مواجه شود. در چنین شرایطی، گیاهان دارویی متحمل به خشکی و شوری به‌عنوان گزینه‌ای سازگار با اقلیم خشک و کم‌نیاز به آب، می‌توانند ضمن ایجاد ارزش افزوده اقتصادی، نقش مهمی در حفظ پایداری کشاورزی، مدیریت منابع طبیعی و استفاده بهینه از اراضی شور و کم‌بازده ایفا کنند. هدف از این بررسی، سازگاری فیزیولوژیک و اکولوژیک گیاهان دارویی در برابر تنش‌های خشکی و شوری و بررسی کاربردهای آن‌ها در کاهش فشار بر منابع آب و توسعه پایدار کشاورزی ایران است. همچنین، ارتقای بهره‌وری بارش در دیمزارها از راه کشت گیاهان دارویی متحمل می‌تواند به بهبود پایداری اقتصادی و کارایی مصرف آب در مناطق خشک منجر شود. گونه‌هایی مانند آویشن، زوفا، باریجه، آنغوزه، زرین‌گیاه و زیره سبز با نیاز آبی پایین و مقاومت بالا به تنش‌های غیرزیستی، قابلیت کشت در اراضی دیم و حاشیه‌ای را دارند و می‌توانند ضمن ایجاد اشتغال و درآمد در مناطق کم‌آب، به حفظ خاک، تنوع زیستی و تعادل اکولوژیک آن کمک کنند.
کلیدواژه ها
گیاهان دارویی، تنش غیرزیستی، کشاورزی دیم، تغییر اقلیم
وضعیت: * پذیرفته شد، پوستر دریافت گردید، در لیست انتشار و صدور گواهی قرار گرفت