مقاله بخشی از "نشست سالانه مجمع جهانی اقتصاد"

- مجمع جهانی اقتصاد در گزارش سالانه ریسک جهانی خود، سه ریسک کلیدی اقلیمی را به عنوان چالشهای اصلی جهانی معرفی کرد: اقدام فوری برای مبارزه با آنها ضروری است.
- رویدادهای شدید آب و هوایی، تغییرات اساسی در سیستمهای زمین و از بین رفتن تنوع زیستی، سه خطر اصلی ۱۰ ساله هستند.
- اگرچه مقیاس این چالش تاریخی است، خبر خوب این است که بسیاری از راهحلهای مورد نیاز برای مقابله با این خطرات از قبل وجود دارند - ما فقط باید بدانیم کجا را جستجو کنیم.
گزارش ریسکهای جهانی ۲۰۲۴ مجمع جهانی اقتصاد، سه مسئله کلیدی اقلیمی را به عنوان چالشهای حیاتی پیش روی بشریت معرفی کرد: رویدادهای شدید آب و هوایی، تغییرات اساسی در سیستمهای زمین و از بین رفتن تنوع زیستی و فروپاشی اکوسیستم.
سه چالش کلیدی اقلیمی زمان ما
تغییرات ناگهانی و برگشتناپذیر در سیستمهای زمین منجر به رویدادهای شدید آب و هوایی و فروپاشی ریسک در اکوسیستمهایی میشود که به خوبی با آب و هوای جدید سازگار نشدهاند.
برای مثال، دانشمندان تخمین میزنند که ۹۹٪ از صخرههای مرجانی در دمای ۱.۵ درجه سانتیگراد دوام نخواهند آورد، با این حال تقریباً در تمام سناریوهای IPCC در اوایل دهه ۲۰۳۰ از این آستانه عبور خواهد شد. این امر منجر به تغییر اساسی در سیستمهای زمین خواهد شد، زیرا نابودی صخرههای مرجانی در عرضهای جغرافیایی پایین، رخداد مهمی در تغییر اقلیم است . صخرههای مرجانی مانع مؤثری در برابر آب و هوای شدید ناشی از موجهای طوفان ساحلی هستند و بنابراین شدت و میزان آسیبهای آب و هوایی شدید در غیاب آنها افزایش مییابد. ۲۵٪ از کل حیات دریایی د به صخرههای مرجانی وابسته می باشد. این بدان معناست که فروپاشی آنها اساساً ساختار اساسی اکوسیستمهای دریایی، گردشگری و امنیت غذایی جهانی را تضعیف میکند.
در کتاب فروپاشی تمدن نوشتهی جرد دایموند، او یک چارچوب پنج نکتهای را تشریح میکند که توضیح میدهد چرا انسانها در طول تاریخ زندگی و جوامع خود را نابود کردهاند. سه مورد از این پنج مورد مربوط به محیط زیست می باشد: آسیبهای محیط زیستی، تغییرات اقلیمی و ناتوانی جامعه در پاسخ به مشکلات محیط زیستی.

نقاط بحرانی، آستانههای بحرانی هستند که فراتر از آنها، یک سیستم اغلب به طور ناگهانی و/یا برگشتناپذیر، سازماندهی مجدد میشود.تصویر: آنتونی واتس
خطر تغییر اقلیمی
شاید بزرگترین چالشی پیش روی بشر، خطر اقلیمی باشد، اما خبر خوب آن است که راه حل ها در دسترس ما هستند:
راهحل اولویتدار، کاهش سریعتر انتشار گازهای گلخانهای و گامهای معتبر توسط همه بازیگران در سیستم اقتصادی به سوی محیط پاک است. انتشار گازهای گلخانهای توسط انسان سریعترین اهرم برای به تعویق انداختن یا جلوگیری از تغییرات اساسی در سیستمهای زمین است.
زمانی که به نقطه اوج تغییر اقلیم برسیم، سیستمهای طبیعی زمین، تغییرات را تقویت میکنند و بنابراین به تأخیر انداختن این تغییرات تا حد امکان به تمدن ما زمان میدهد تا استراتژیهای سازگاری و تابآوری مناسب را توسعه دهد. در اینجا اولویت دوم برای پرداختن به فروپاشی سیستماتیک ناشی از خطر تغییر اقلیم نهفته است: سازگاری مؤثر با تغییرات پیش رو.
برای مثال، با افزایش سطح دریاها در اثر ذوب شدن سریع یخچالهای طبیعی، ما به راهحلهای به هم پیوسته نیاز داریم تا به طور مؤثر با تهدیدات علیه زندگی، مناظر و داراییهای انسان مقابله کند.

گزارش ریسکهای جهانی ۲۰۲۴: چشمانداز جهانیت صویر: مجمع جهانی اقتصاد
نوآوری در ارایه راهحلها فقط از کشورهای توسعهیافته سرچشمه نمیگیرد. نوآوریهای کشاورزان آفریقایی که در خط مقدم مدیریت خشکسالی و سیل هستند، برای کمک به کشاورزان اروپایی در محافظت از محصولاتشان مورد استفاده قرار میگیرد.
پرورش ذهنیت برای عمل
با توجه به ماهیت تهدید وجودی، ضروری است که یک دیدگاه واقعبینانه از خطرات را در کنار امید و خوشبینی قرار دهیم. تمرکز بیش از حد بر خطرات، انسانها را با واکنش آسیبزای جنگ، گریز، یخزدگی و تسلیم مواجه میکند - که منجر به اضطراب محیط زیستی و نگرانی اقلیمی میشود. این پاسخها باعث انفعال میشوند و به جای کاهش خطر، آن را تشدید میکنند. از سوی دیگر، یک دیدگاه بیش از حد خوشبینانه که به راهحلهای فناورانه در آینده متکی باشد نیز بیفایده است، زیرا بازیگران و تصمیمگیرندگان در همان مسیر همیشگی خود گام برمیدارند.
آنچه مورد نیاز است، طرز فکری است که مقیاس کامل خطر اقلیمی را تشخیص دهد، در عین حال خوشبینی خود را حفظ کند که میتوانیم و به گونهای واکنش نشان خواهیم داد تا از وقوع بدترین خطرات جلوگیری کرده و آنها را کاهش دهیم.
https://www.weforum.org/stories/2024/01/.